Süt dişleri geçici dişlerdir, yerlerini sürekli dişlere bırakmak üzere, 6-12 yaşlar arasında düşerler. Fizyolojik kök rezorpsiyonu düşme fenomeninin başlangıcını meydana getirir. Bu durum, süt dişlerinin ağız içi yaşamlarının kısa olduğunu göstermektedir.
Süt dişlerinin çekimi, ya da fizyolojik düşme zamanlarına kadar ağızda tutulmaları sorunu, her diş hekimini zaman zaman düşünmeye yönelten önemli bir problemdir. Prensip olarak dişhekimi, süt dişi dizisine önem vermeli ve geçici de olsa varlığı, çocuk için gerekli olduğundan, zorunlu kalmadıkça asla çekime başvurmamalıdır.
Bununla birlikte bu prensip, kongenital ya da kazanılmış patolojik bir nedenle sık sık bozulabilir ve çekim problemi ortaya çıkabilir.
Çocukta diş çekimi sorunu, dişhekiminin ana-baba ile işbirliğine yönelmesiyle çözülebilir. Bu bakımdan, özellikle, dişhekimine ancak şikayeti olduğu zaman başvuran bireylerden oluşan toplumlarda, hekimin görevi, daha da güçleşmektedir. Böyle bir ortamda yetişen çocuğun diş durumu incelenecek olursa, çoğunlukla dişlerinin büyük madde kayıpları gösterdiği, bazılarının daha önce çekildiği, 6 yaş dişinin sürmesini tamamlamadan çürüdüğü göze çarpar. Böylece hekimin çabasını daha da güçleştirecek, ciddi durumlar ortaya çıkmış olur.
Diş travmaları bölümünde değinildiği gibi, çekim konusunda da bir süt dişinin, ‘’gençlik’’, ‘’olgunluk’’ ve ‘’yaşlılık’’ dönemlerinden birisinde olmasına göre, izlenecek yol ve sonuçların değişik olacağı her zaman dikkate alınmalıdır.
- NORMAL ÇOCUKTA SÜT DİŞİ ÇEKİMİ SORUNLARI
- Çekim Yarasının Sikratrizasyonu :
Süt dişinin fizyolojik olarak düşmesinde, kökler bütünüyle rezorze olmuşlardır. Kuron düştükten sonra, alttaki düştükten sonra, alttaki dişin periokoroner torbası ağız boşluğuna açılır. Pratik olarak sikatrizasyon yoktur, perikoroner torba dişin küspisi tarafından delinir ve kuron ağız içinde yükselmesine devam eder.
Süt dişinin çekiminden sonra ise durum aynı değildir. Çekilen dişin yaşına, duruma, alttaki dişin olgunluk derecesine göre sikatrizasyon farklı olur:
Diş ne kadar gençse ve alttaki sürekli diş ne kadar derinde ve uzakta ise sikatris o kadar kalın olur. Üstte fibrö-müköz bir tabaka, altta kemik dokusu vardır. Kemik dokusu, alttaki dişin sürmesi için bir engel değildir. Fibröz sikatrisin delinmesi daha güçtür.
Süt dişinin, fizyolojik kök rezorpsiyonu başlamadan önce yapılan ‘’Çok erken çekimi’’, alttaki sürekli dişin kemik yüzeyine doğru hareketinde yavaşlama, hatta duraklamaya yol açar. Bu durum, her diş grubunun son dişi için daha belirlidir. (yan kesici ve 2. Küçük azı).
Süt dişinin, fizyolojik kök rezorpsiyonu başladıktan sonra yapılan ‘’basit çekimi’’ aksine, alttaki dişin gelişimini ve sürmesini hızlandırır (MUGNIER, 1967). Bu çekim yapıldıktan sonra, sürmesini erken yapmış dişler daha yavaş ve sınırlı, fakat normal bir alveol gelişimi gösterirler (MEYER,1968).
Sürekli diş germi her zaman ideal pozisyonda değildir. Üzerindeki süt dişinin yardımıyla yolunu bulur. Süt dişinin erken çekimi, sürekli diş germini normal kılavuzundan yoksun bırakmış olrur (GURLEY, 1950).
Yanıt Bırak