Bu hipoplaziler genel ya da lokal etkenlere bağlı olurlar :
Genel Etkene Bağlı Hipoplaziler:
Vücutta genel bir endogen bozukluk varsa, dişlerin gelişim ve mineralizasyonunu etkileyerek onların hipoplazik bir durum almalarına yol açarlar. Meydana gelen hipoplazinin derecesi ve lokalizasyonu genel faktörün ortaya çıktığı zamana ve süresine bağlıdır. Genel bozukluk o anda gelişen bütün dişleri etkileyeceğinden ve dişler de simetrik olarak geliştiklerinde meydana gelen hipoplaziler de simetrik olurlar. En ağır şekilde, bütün dişler hipoplaziktirler. Süt dişlerinde post-natal hipoplazik daha az görülür. Akut ya da kronik çocuk hastalıkları, özellikle raşitizm, tenani, vitamin karansları, endokrin bozuklukları, barsak hastalıkları post-natal yaşamın ilk üç ayında ortaya çıkarlarsa süt dişlerinde daha sonra olursa sürekli dişlerde hipoplazik meydana gelir.
Akut hastalıklar çizgi ve nokta şeklinde lokalize hipoplazilere kronik hastalıklar ise az ya da çok yaygın örtü şeklinde hipoplazilere yol açarlar. Hipoplazilerin 2/3 si doğumdan sonraki ilk hafta ve 10 ay arasında meydana gelen genel bozukluklara bağlıdırlar. İlk bir iki ay süresince çocukta , anneden gelen bir bağışıklık vardır.
Patolojik etkenin şiddetine göre hipoplazik, değişik derecelerde olur. En hafif şekli renk ve saydamlık değişikleridir. En ağır şekilde mine bütünüyle ortadan kalkabilir.
Hipoplazili bir dişte,mikroskop altında Retzius çizgilerinin prismalardaki enine çizgilerin ve prisma ana maddesinin genişlediği görünür. Dentinde birkaç tabakaya yayılmış interglobüler dentine ve geniş predentin alanına rastlanır. Hipoplazi amelobastların bazal kısmının ampul gibi şişip,organik matriksi iyi bir şekilde salgılayamamalarından ileri gelir. Mineral Kalitesi de düşebilir.
Yanıt Bırak